ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΙΑΣ ΝΟΣΟΥ:
ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

Δεδομένης της συχνότητας εμφάνισης της στεφανιαίας νόσου αλλά και της θνητότητας και νοσηρότητάς της, η πρόληψη ακόμα και μικρού ποσοστού νέων περιπτώσεων θα μπορούσε να σώσει χιλιάδες ζωές. Επιπρόσθετα λόγω της σύνδεσης της αθηροσκλήρωσης με άλλες εκδηλώσεις, όπως το εγκεφαλικό επεισόδιο και η περιφερική αγγειοπάθεια, η πρόληψη της στεφανιαίας νόσου δύναται να ελαττώσει τη συχνότητα εμφάνισης και των άλλων ασθενειών.

Οι παράγοντες κινδύνου για στεφανιαία νόσο κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία περιλαμβάνονται οι παράγοντες προδιάθεσης, όπως η ηλικία, το φύλο, το οικογενειακό ιστορικό και τα γονίδια. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι συμπεριφορές που τροποποιούν τον κίνδυνο, όπως κατά κύριο λόγο το κάπνισμα, αλλά και η αθηρογενετική διατροφή, η κατανάλωση αλκοόλ, η έλλειψη σωματικής άσκησης. Οι παράγοντες της τρίτης κατηγορίας είναι οι μεταβολικοί παράγοντες κινδύνου, όπως η παχυσαρκία, η υπέρταση, το μεταβολικό σύνδρομο, ο διαβήτης, οι δυσλιπιδαιμίες.

Εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι παράγοντες εκείνοι που δεν τροποποιούνται, στη δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνονται οι παράγοντες του τρόπου ζωής, οι οποίοι μπορούν σχετικά εύκολα να τροποποιηθούν, ενώ στην τρίτη κατηγορία ανήκουν οι παράγοντες που χρειάζονται θεραπεία. Δεδομένου ότι –ευτυχώς– η τρίτη κατηγορία εμφανίζεται σε μεγαλύτερη ηλικία, ενώ οι παράγοντες της δεύτερης εμφανίζονται σε μικρότερη, έχει ιδιαίτερη αξία η πρόληψη να ξεκινάει από αυτούς τους δεύτερους. Σημαντικότερος από όλους τους παράγοντες είναι το κάπνισμα.

Η ηλικία έναρξης του καπνίσματος είναι συνήθως τα 14-15 χρόνια και στα αγόρια και στα κορίτσια, ενώ ο επιπολασμός του καπνίσματος σε άντρες και γυναίκες άνω των 20 ετών είναι περίπου 30-35%. Το κάπνισμα εκτός από τις καρδιοπάθειες έχει ενοχοποιηθεί για σχεδόν όλους τους τύπους καρκίνου. Συνεπάγεται λοιπόν ότι η διακοπή του καπνίσματος παραμένει σημαντική για τη μείωση αυτών των ασθενειών. Ο κίνδυνος στεφανιαίου επεισοδίου μειώνεται κατά 50% τον πρώτο ή το δεύτερο χρόνο μετά τη διακοπή του καπνίσματος, με το πλαίσιο του κέρδους κατά τους πρώτους μήνες. Ο κίνδυνος εξισώνεται με αυτό των ατόμων που δεν κάπνισαν ποτέ μετά από 5 έως 15 χρόνια.

Το οικονομικό όφελος από τη διακοπή του καπνίσματος είναι τεράστιο. Το κόστος για τη διακοπή είναι μικρό και βραχυπρόθεσμο, ενώ το οικονομικό κέρδος για τον καπνιστή είναι πολύ μεγαλύτερο. Ωστόσο το μεγαλύτερο όφελος που επιτυγχάνεται είναι ασφαλώς η μείωση εμφάνισης των ασθενειών και η παράταση της ζωής.

Ο πνευμονολόγος, ο καρδιολόγος και ο ψυχίατρος είναι οι τρεις ειδικευμένες ιατρικές ειδικότητες που μπορούν να βοηθήσουν στη διακοπή του καπνίσματος. Αρκετοί ασθενείς χρειάζονται ψυχιατρική υποστήριξη, ενώ για τους υπόλοιπους υπάρχουν πολλές και νέες μέθοδοι, οι οποίες είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Ο βελονισμός ή ο φωτοβελονισμός μπορούν να βοηθήσουν αρκετά. Τα σκευάσματα νικοτίνης, όπως οι τσίχλες, τα τσιρότα, το ηλεκτρονικό τσιγάρο βοηθούν τον καπνιστή μέσω της λήψης νικοτίνης από άλλη πηγή να ελαττώσει έως και να διακόψει το κάπνισμα. Τέλος, υπάρχουν και φαρμακευτικά σκευάσματα που μέσω της κατάληψης του υποδοχέα της νικοτίνης στον εγκέφαλο προκαλούν αίσθημα κορεσμού και απέχθειας προς τη νικοτίνη.

Λύσεις λοιπόν υπάρχουν! Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας και διακόψτε το κάπνισμα. Το όφελος είναι μεγάλο και σε οικονομικό επίπεδο αλλά πάνω απ’ όλα σε επίπεδο ποιότητας ζωής.

Επιστροφή